 | [Klik op de afbeelding hiernaast voor foto's] |
Dag 18: Naar de zee
Wat zijn de bedden hier toch smal. Je kan je niet draaien of je maakt de andere wakker.
Na het checken van de social media vertrokken we naar het ontbijt. We mochten een gerecht kiezen van de kaart. Iedereen is de eieren beu gegeten, dus Marie-Laure en
Luc kozen voor pannenkoeken en
ik voor yoghurt. De pannenkoekjes waren er maar 3 en werden met schijfjes citroen geserveerd. 🫣Mijn yoghurt was een ganse bowl vol fruit met een beetje granulatie erbovenop. Ik was blij met mijn keuze.
Nadien stapten we te voet naar een cenote vlakbij het hotel. Daar kon je wel gewoon inkijken. Er waren al mensen in het zwemmen. Er lagen veel blaadjes in het water, maar we waren toch niet van
plan er in te gaan. Het was wel een mooi zicht.
Nadat we de uitgecheckt hadden, vertrokken we op pad richting Cancun, onze eindbestemming. We tankten nog een klein beetje bij, we moet de auto leeg terug brengen dus het is altijd een
beetje gokken hoeveel je net nog nodig hebt. Al snel kwamen we weer politiecontrole tegen, maar we mochten gelukkig snel door. Ze blijven er toch eng uit zien: zwaarbewapend met hun zwarte trucks.
We kozen ervoor om niet langs de tolweg te rijden maar een laatste keer te genieten van het groene landschap en de kleine dorpjes.
We maakten een laatste stop bij de Walmart voor brood voor morgen. Ik kreeg immers een mail van United dat op onze eerste vlucht eten te koop is en dat blijken enkel chips en crackers ed te zijn.
We wandelden vanaf het hotel naar het hard Rick café voor een pin, maar ze hadden er geen. Hé, hoe kan dat nu? We drinken dan maar een laatste drankje ertegenover.
Ze willen hier zo'n beetje Las Vegas nadien maar dat lukt toch niet echt😉
De baan is heel druk, en maakt ontzettend veel lawaai. Langs de kant van de zee zijn enkel hotels, dus de zee zie je nergens. Jammer.
We trokken dan maar een foto op het strand dat bij ons hotel hoort.
Daarna gingen we eten. Zo onvriendelijk, we vroegen ons af wat we misdaan hadden. De pizza van luc en Marie-Laure was dan ook niet eens vers en heel klein. Stel je voor dat je hier nog 5 dagen zit🫣
In de kamer reorganiseerden we de valiezen, maakten handbagage klaar en keken er n nog naar een aflevering Netflix.
Het was een mooie reis, maar het is goed geweest. We kijken er naar uit om Luísje terug te zien en te knuffelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten