 | [Klik op de afbeelding hiernaast voor foto's] |
Dag 11: chocolade proeven in de tropen
Om 6u ging de wekker af. We maakten ons snel klaar en om 6u45 zat alles al in de auto. We liepen even naar het ontbijt. Het restaurant was nog niet open maar we mochten al eten. We hadden een ontbijt to go besteld, dus enkel koffie was voldoende. Die was nog heel licht en moest nog verder trekken, maar ik drink hem toch op. We pakten het ontbijt op en vertrokken op pad. De reden dat we zo vroeg moesten vertrekken is omdat we een omweg van 4 uur moeten maken. De gewone weg is namelijk niet veilig. De Zapatisten zijn er baas en maken wegversperringen waar ze dan veel geld van je eisen om door te kunnen rijden. Dat kan soms zelfs de hele dag duren dat je daar staat. Toen we boekten konden we nog met een karavaan meerijden maar owv de veiligheid is die zelfs afgeschaft. We namen dus de tolweg en begonnen aan de tocht.
Na een uur hadden we oponthoud in Tuxtla, een hele grote stad. Er waren veel wegenwerken en wegcontroles en moesten omwegen nemen die google maps niet direct kende.
Hoe verder we reden hoe tropischer het uitzicht werd met overal hoge palmbomen.
Na 3,5 uur stond er weer een patrouille van politie en deze hielden iedereen tegen. We zeiden niks en de man deed teken voor papieren. Bleek dat hij eigenlijk gewoon Luc zijn hand wou schudden. Daar waren we mooi vanaf. Oef.
We reden verder en kwamen meer dan een uur van tevoren toe op onze tussenstop. We parkeerden de auto in de schaduw en aten onze boterhammen op. Dat waren 4 sneden met kaas, tomaat en avocado. Het smaakte prima. Een half uur voor het begin van de tour gingen we naar binnen. Er was gelukkig airco want het is hier bakken en braden en we hadden lange broeken aan owv de muggen. Stipt op tijd kwam de gids ons halen. We waren de enige mensen in de groep. Op de cacaoplantage kregen we heel veel uitleg over verschillende soorten tropische bomen die hier groeien. Het was best interessant. Zo zagen we een mangoboom, bananenboom, avocadoboom, stervruchtboom, cacaoboom uiteraard en nog veel meer. We proefden kaneel uit de stam van een boom en anijs in een blad. Plots zagen we boven ons apen lopen in de bomen. Zij leven hier gewoon in
het wild. Hoe zalig was dit! We hoorden hen roepen ook.
Daarna kwamen we in de oude cacaofabriek. De verschillende delen van het productieproces werden uitgelegd. Het was erg arbeidsintensief. Uit enkele versgeplukte vruchten van de cacaoboom konden we de zaden
opeten. Die smaken dus niet naar chocolade. Nadien werd er cacaopoeder van gemaakt. Marie-Laure mocht hiervoor aan een wiel draaien. Dit poeder smaakte wel naar cacao! Verder liepen we naar de huidige fabriek. We passeerden hierbij verschillende wilde leguanen. Ze waren helemaal niet bang. We moesten in de fabriek een kapje opzetten en zagen weer dezelfde stappen maar nu geïndustrialiseerd. De fabriek is nog steeds erg klein. Er werken maar 12 mensen. Als afsluiter mochten we in de airco 3 soorten chocolade proeven. Allemaal zonder additieven, gewoon cacao en een beetje suiker. Er was ook witte chocolade, die dus eerder lichtgeel leek. Dat moet zo blijkbaar, anders is er kleurstof bijgevoegd die de chocolade witter doet lijken. Witte chocolade is gemaakt van cacaoboter ipv de cacaobonen. We vonden het alledrie heel interessant.
Nadien volgde nog 3 uur in de auto naar ons hotel.
Daar aten we lekker in het restaurant zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten