 | [Klik op de afbeelding hiernaast voor foto's] |
Dag 1: Lange reisdag
Om 5u ging de wekker af, maar ik was een half uurtje daarvoor al klaarwakker. We ontbeten samen en vertrokken naar de luchthaven. We waren op tijd vertrokken zodat we voor de file op de Brusselse ring toekwamen.
Na een kort afscheid vertrok Victor met Luis weer naar huis. Wat zullen we die lieverd toch missen!
Omdat we onze boardingpassen al afgedrukt hadden, konden we onze bagage zelf labelen. Maar bij Marie-Laure gaf de computer een error. We kregen geen receipt. De stewardess zocht het snel open gaf het ons manueel. Na de securitycontrole dronken we een Starbucks koffie om de tijd te doden. We konden tijdig boarden. De vlucht duurde maar een uur,toch kregen we een chocolaatje en een flesje water. Dat was wel attent van Lufthansa. In Frankfurt hadden we een overstap. We konden echter direct naar onze volgende gate wandelen en moesten niet opnieuw door security. Oef! We zaten hier wel een drie uur te wachten en dat duurde toch erg lang als je daar zo maar zit mensen te bekijken. We aten koeken op die we mee van bij de bakker mee genomen hadden. De organisatie voor deze lange vlucht van 12u liep wat spaak. Eerst moest iedereen zijn papieren laten checken, dan weer gaan zitten, dan pas boarden. Ook niet groep per groep, maar iedereen door elkaar. Wonderwel vlotte dat nog goed ook. De schermpjes waren van brakke kwaliteit: je moest dikwijls duwen eer hij doorklikte. We kozen elke een film. Al sneldrogende we wat pretzels met drankjes. Wijn en cola dan maar, hopelijk konden we dan wat slapen. Na een uurtje kwamen ze met eten. En eindelijk kregen we eens samen ons eten met de anderen en was het ook pasta ipv meestal rijst met curry. Het smaakte echt goed en we aten alles op.
Daarna probeerden we de slaap te vatten met ons dekentje over ons, maar dat lukte alweer niet. Er was veel turbulentie en we konden geen goede houding vinden. Dan kwamen ze nog eens rond met drank en keken we een volgende film. We kregen ook wel weer honger, dus ben ik voor elk een zakje pretzels gaan vragen. Dat deden wel meer mensen. Ik typte de blog wat en we keken nog maar wat verder. Twaalf uur is toch wel erg lang opdezelfde vlucht.
Een uurtje voor de landing kwamen ze dan eindelijk nog een keer met eten: een koude boterham met kaas en tomatentapenade en yoghurt. Marie-Laure en ik probeerden hem naar binnen te murwen, maar dat lukte ons niet helemaal. bah, zo vies.
Uiteindelijk landden we na nog heel wat schokken. Ik was niet de enige die zich misselijk voelde.
Bij immigrations werden we al snel op de feiten gedrukt: Marie-Laure moest haar gsm wegsteken, die mocht hier niet gebruikt worden! Nadat we onze etickets met terugvlucht konden laten zien, kregen we een stempel in ons paspoort. Daarna was het heel lang wachten op de bagage, maar hoera, ze waren er alle drie bij.
Bij de uitgang stond een man ons op te wachten met een bordje. Maar we wilden graag eerst nog een simkaart in de gsm laten steken. Dat verliep ook met enig oponthoud, maar uiteindelijk hebben Marie-Laure en ik er nu elk een.
Dan was het nog een half uurtje rijden naar het hotel. Daar kregen we een kamer, maar toen ik die open deed, stond daar al gerief in van anderen. Dus weer naar de receptie, we kregen een andere kamer.
Daar werkte de airco niet goed vond ik. Toch maar gaan vaten voor een nog een andere kamer en we konden kiezen uit 2. We hebben er nu een met zelfs een sofa in. De WiFi werkt traag, dus foto's uploaden zal moeilijk zijn.
We maakten ons klaar om te gaan slapen want ondertussen was het 5 uur onze tijd. We waren doodmoe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten